rüya - 2

 

Gitmem gerekiyordu artık ama ekranda donan görüntü zihnini dondurmuştu sanki . Mahzenden çıkan kapağı aralamıştı ki araç sesini duydu, olduğu yerde donakaldı.

Her şeyin bu kadar harfi harfine plana uyması çok garipti hatta ironik değil miydi .her planda bir açık , aksayan bir dişli muhakkak olurdu . Kyle aracı sakince durdurup kapıyı açtı , o dişli belli ki Kyle da değildi. Kapıyı açmış dev gibi arazi aracının yanında bekliyordu artık kapıdan çıkmalıydı. son kez aralıktan geriye çevirdi başını ve ekrana baktı Mathew …

O kadar sessiz ilerliyorlardı ki aracın dışında teker teker maziye karışan ağaçlar olmasaydı donmuş bir ana hapsolduğunu zannetmesi içten bile değildi. Kyle üzerine kapıyı kapattığı an sanki nefes almayı durdurmuştu ciğerleri , saniyeler genişliyordu sanki . konusu buna benzeyen bir bilimkurgu belgesel izlemişti. Zaman hangi gezegendi Jüpiter mi orada daha yavaş geçiyordu .bizim 1cn miz orda 60 kat yavaş ilerliyordu tüm varoluş orda ağır çekim filmler misali hareket ediyordu. Ağır çekim bir an da asılı kalmak ve bunun da farkında olmamak nasıl bir duyguydu acaba zira şu an bu asılı kalış kötüydü hem de çok kötü bunu bilmemek en iyisi olurdu

O an duyduğum korkunç sesle arındım düşüncelerimden.

Sahi zaman kaç kez durabilirdi?

Gece ne kadar aydınlanabilirdi?

Son virajı döndüğümüzde geceden birden gündüze çıktık sanki . bu nasıl bir ışıktı…

Kyle Bu… dilimden dökülenler yalnızca bunlar olabildi . kafamın içindeki çığlıkları İngilizceye çevirecek hücrelerim çalışmayı durdurmuştu . belki de öldüm evet bu ölüm olabilirdi çok mümkündü .

Bu ölüm gibi bir ışıktı … Evim yanıyordu … Mathew un içinde olduğu evim yanıyordu .

Kayle bu .. diyebildim ellerimle ağzımı kapattım gözyaşlarımın arasından sanki dilimden dökülmezse gerçek olamazdı …

Kyle pencereleri kararttı ..Hazal Hanım çok üzgünüm ama önemli değil sizi burdan çıkaracağım merak etmeyin dedi

Kyle dilimi mi konuşuyordu ışık hala ordaydı alevler korkunç alevler yükseliyordu …

Alevler diye düşünürken birden herşey karardı …