Kahve soğumadan önce

Gelecek, geçmiş ve şimdiyi birbirinden ayıran bence tek şey bakış açımız.

Kitapta yalnızca bir hak kullanabiliyorsunuz, bu çoğunlukla geçmişe gitmek için kullanılıyor ve geçmişe gidenlerin hakim duygusu pişmanlık.

Dile getiremedikleri duygu ve düşüncelerinden, yapmadıkları tercihlerden kaynaklı pişmanlık...

Fakat geçmişte yaptığınız hiç bir şey şimdiyi değiştirmiyor bunu yapmak yalnızca size belki ferahlama veya özlem gidermeye yarıyor.belki ona da yaramıyor... 

Fakat bir noktada olayın zaman yolculuğu olduğunu idrak edince geleceğe gitmeye karar veriliyor, sorun oradaki hakim duygunun kaygı olması, öyle bir kaygı ki şimdiyi bozuyor üstelik büyük bir etkiyle.Geleceğe duyulan kaygı... 

Sanırım genel insan psikolojisini çok iyi analiz etmiş yazar.

 Şimdi her türlü harap ediliyor.

Harcanıyor... 

Geçmişin keşkeleri pişmanlıkları ya da geleceğe dair kaygılar acabalar ile.

Olan şimdiye oluyor...

Oysa ki etkimiz olan tek an ŞİMDİ...

Odaklanmamız gereken tesir edebileceğimiz, var olabileceğimiz tek zaman ... Geri kalan tüm zamanlarda hayaletimizin asılı olması dışında etkimiz yok...

Anıların hayaleti...

ANI HAYALETİ olmayın...

An da kalın...

Bir tane hayat verildi her birimize hayalet olalım diye değil HAYAL edip devam edelim diye....