Ne çok olmuş yokmuşum...

 

Blog bilgisayarımda ana açılıştır crome da.

,bir rutin vardı ofise gittiğimde pc yi açarsam webe girersem işk karşıma blog açılırdı .

bir kaç eş dost gezerdim ne var ne yok havadisleri okurdum blogcanlarımda , sonra ruhumun havasına göre de bir yazı yüklerdim epey de bir rutine oturmuştu bu alışkanlığım. ama sonra pandemi geldi . uzun bir süre direndim ofisten bilgisayrı eve getirmedim ama sorna gidip gelmek zor olmaya başladı çocukla uymamamaya orda geçirdiğim zamanın hiç bir verimi olmamaya başladı . 

Bilgissayarı eve getirdim ofisteki kadar olmasa da evde de proje başına her geçişimde blog yazmaya da devam ettim . Sonra proje de gelmeyince bu kez pc başına geçmemeye başladım .

o arada tabii ki bilgisayar ile olan alakam dışında hayatta neler değişiyor ve de muhakkak li değişmelere de devam edecek 

Hayat işte bu eklediğim fotoğraf gibi 

bir yukarı bir aşağı 

her konuda bu şekilde gidiyor güzel şeyler oluyor oluyor enerjiniz yükseliyor yükseliyor sonra 

olmuyor 

güzeller azalıyor bir ara nötr devam ediyorsunuz yola ama sonra nötr bitip aşağa düşmeye başlıyorsunuz 

ama o da sürekli değil en dibe vurduğunuzda bu aslında yukarı çıkışın da başlangıcı oluyor 

hayatın böyle olması belki de iyi bişeydir 

yani herşeyin aynı olması  da pek matah değil hani :)

Filografi tablo siparişlerim devam ediyor o kısım epey yoğun 

ama insanın ruhunun enerjisi olmadığında parmakları da sekteye uğruyor .

okullar kısmi açıldı oğlumu göndermedim çok uzun bir mevzu evde desteğimi vermeye çalıştım ama bu destek de epey bir miktar enerji demek .

Profesyonel mesleğimde bi gelişmeler değişmeler var bakalım rayına oturduğunda inşallah hakkımda hayırlısı olsun 

amin 

işim olduğunda mecburen oğlumla çıkmam agerekiyordu bir yerlerden elden proje almam veya rapor teslim etmem veya imza atmam gerektiğinde , bu gibi zaruri evden çıkışlarda da ona da en azından dış mekan aktiviteleri planlamaya çalışıyorum insansız dünyalar bulmaya .

kolay değil bu da

resmi dairelerde bir kaç işim var bir evrakı yaklaşık iki aydır bekliyorum 

çok bunaltıcı 

pandemiyi sanki bahane olarak da kullanıyorlar 

çok şevk kırıcı durumlar

ama hayırlısı 

bugün biraz dip noktadan baktım 

en dibe yakın pencereden belki de 

eğriyi kontrol etmek belki elimde değil ama ben yüzümü aşağaya çevirirsem göreceğim şey hep dip olacaktır

yukarı bakmak lazım geliyor sanki ne dersiniz blog canlarım ...

sevgiler