Deprem
Yazmak..
Ne yazayım..
Üzerlerindeki tonlarca betona bir de kar düşen insanlar nefes almaya çalışırken, işimize gidiyoruz diye, sıcak bir eve dönüyoruz diye vicdanımıza taş üzerine taş oturuyorken ne yazayım..
unutulacak biliyorum 😓
Bu fotoğraf bu günden, Bursa'dan...
UNUTMAYALIM!!!
Ne olur ancak unutmazsak önlem alınabilir,
ancak unutmazsak hazırlıklı olunabilir...
99 depremi unutuldu bu fotoğraf Bursa dan...
Hiç bir şehrimiz hazır değilken böyle bir topyekün afet e bir kaç tanesi nasıl büktü belimizi.
Kuş olup uçsak diyoruz bir çocuğa sarılıp ısıtabilsek diyoruz.
Orda ölmüş evladının elini bırakamayan babayı görüp oğluma sarılıp ağlıyorum, sarılabildiğime şükrederken vicdanım sızlıyor.
Kaç anne baba evlatsız kaç evlat anne babasız kaldı...
Elimizden gelen ne ise yapabilmiş olmak su serpmiyor yüreğime, insanlar su ya muhtaç, şu topraklarda su lazım diyorlar geçtim makinasını battaniyesini SU yahu SU...
5000 küsür bina aynı anda NEDEN yıkıldı?
UNUTMAYALIM..
en önemli soru budur!!!
Ne bölgesel müdahale ekip eksiklikleri, ne bölgesel depo eksiklikleri, ne hazır olmayan müdahale organizasyon şemaları, ne mahalli en küçük mahalleden başlanıp organize edilmesi gereken sivil bilinçlendirme eksiklikleri,
en önemli soru NEDEN YIKILDILAR...
Allah bir nefes bekleyenlere yardım etsin 🙌
Çok haklısınız. Elimizde bunca imkan varken boşu boşuna bir distopyayı yaşamak neden? 99 depremi ile ilgili hiçbir şey hatırlamıyorum, yani okuduklarım dışında şu an, 2 yaşındaydım. Fakat İzmir depremi ya, bu kadar yakın zaman. Hani ne önlem alındı yani ondan sonra? O kadar üzücü ki...
YanıtlaSilmensubu olduğum meslek gereği gördüklerim duyduklarım ürkünç
SilAh, o nasıl bir suçluluk hissi, yere göğe sığamama hissi..
YanıtlaSilaynen durum o
YanıtlaSilMerhabalar.
YanıtlaSilAcımız çok büyük iken ne yazabiliriz ki, onlarla orada olmak varken, buralarda olmak acımızı katmerlendiriyor. Onlarla orada ölmek varken, burada nefes alınmıyor. Yıkılan binaların hesabını sormadan uyku uyunmuyor.
uyunmuyor
SilMerhabalar.
YanıtlaSilDeprem bölgesindeki tüm yurttaşlarımızın ve canla başla yardımcı olmaya çalışan görevlilerin Allah yar ve yardımcısı olsun. Ölenle ölmekten, üşüyenle üşümekten, susayanla susamaktan başka bir şey yapamamanın verdiği vicdani yükün altında günlerdir eziliyorum.
Onca bilim adamı, akademisyenler sık sık ilgilileri uyarmalarına rağmen, hiçbir yetkili bu uyarıları, örümcek kafalılıklarındaki kader planı sarmalından çıkarıp bir türlü gerçeği görmek istememelerinin acı tablosu ile daha ne kadar karşılaşacağız. Bunca karşılaştığımız, yaşadığımız deprem felaketlerinden neden hala ders çıkarmıyoruz. Bu ne mantık, bu ne vicdan insanın aklı hafsalası almıyor. Klavyeden bu cümleleri yazarken elim ayağım titriyordu. Bizim ülkemizde sözün bittiği yer yoktur ve olamaz da! Kendimizi böyle avutmayalım. Gerçekleri görelim ve görmeyenlerin de görmelerini sağlayalım.
Başımız sağolsun, geçmiş olsun.
kesinlikle aynı durumdayız,elimizden gelmiyor geleni yaptık bu kadar bizim elimizden gelen bu kadar daha büyük eller var ellerinden gelebilecekler var neden bunu göemiyoruz hakediyoruz bence
Silzaten depresyondaydım, şimdi artık zerre yaşama gücüm kalmadı..o kadar üzgünüm ki...gitti gül gibi figen abla, geldi depremzedelerle birlikte enkaz altında kalmış figen :(
YanıtlaSilkesinlikle unutulmamalı. o kalan hatırlar sahiplerinden izin alınıp müzede sergilenmeli. bir anıt yaptırmalıyız. ayrıca senaristler yapımcılar durmamalı çok sayıda film yapmalı. belki bir çocuk o filmi seyreder, o çocuk mütahit olur ve depreme dayanaklı evler yapması gerektiğini, etrafında dünya yıkılırken züccaciye dükkanında tabak oynamayan evlerin yapılabileceğini öğrenir.
YanıtlaSil