Yine Kendimin Ardından Koşarken Yoruldum

Bu tabiri son günlerde çok fazla kullanır oldum , nasılsın dediklerinde ...

Kendimin ardından koşarken yoruldum 

Sömestr tatili geliyor iki haftadan biri için izin almayı planlıyorum ama çocuğun iki haftanın her günü bir programa katıldığı için etkinliği var .
Hani evde kalıp dinlenirim az sakinlerdim ruhumda diye düşünürken bir yandan 

diğer yandan nasılsa çıkacağım e iş yeri tarafına geleceğim bari izni yakmayayım yarım gün gene geleyim diye de düşünüyorum 

Dur bakalım zihnimin bir dalı bu düşünce biraz daha meşgul edecek belli ki 

o kısım kendi arasında istişare ederken belki uzlaşma 3 günde sağlanır hem erken kalkmak hem de çok izin kullanmamış olurum 

Cumartesi günleri bile feci koşturmalı hatta bir kaç haftadır haftaiçinden bile daha yoğun olmaya başladı 

geçen sene Bilsemde oturup da tüm gün kitap okuduğum için iyi ki sızlanmamışım yahu yoksa al başına bu geldi işte deyip de yine zihnimin bir köşesi ikiye bölünecekti.

Henüz zihnimizde bile uzlaşmacı olamazken hayatta nasıl uzlaşmacı olabiliriz ki 

Ebeveyn eğitimlerinde uzlaşma

Ebeveyn eğitiminden bir kesit ekleyeyim çünkü geneli bilmeden küçük göndermeler bazen askıda kalabiliyor.

Yukardaki eğitimimizin bir parçasında değindiğimiz konu özünde çocuklarımızla iletişimimizi yönlendirebilmemiz farkındalık kazanmamız için olsa da hayattaki tüm ilişkilerimiz için geçerli durumlar aslında.

birkaç gündür kahve içmiyordum çünkü uyku çok düzensiz ve aralıklı ve problemli ama 

yine de sayısız dememde de olduğu gibi  gördüm ki bunun kahve ile ilgisi yok yani iç kahveni uyku her türlü problem bacım ...

Görmesek de orda çığlıklar var ...
kendi topraklarımızdaki yaraları dahi saramadık henüz bir yıl oldu 

KOCA bir yıl deprem bölgesi hala ağlıyor

yapılan konutlar kalitesine göre önce protokol kademeleri arasında paylaşılıyor 
illler bankası konutları ahbap konutları ...

bişey değişmiyor ihtiyaç sahibi yine aç ve soğukta ve ayağı ıslak ve sırtı boş...

daha bugün Ülkem Okuyor Derneğimizin açtığı okullardan birinde çocuklar üşümesin diye klima oldurmaya çalışıyoruz. görenden duyandan resmen 50 tl dileniyoruz neden biliyor musunuz?

Bakın Dernek Başkanımız Havva Hanım ın duyurusunu aynen buraya yapıştırıyorum.
İçimiz parçalanmıyorsa vallahi yürek değil taşıdığınız taş parçası ...
Kusuruma bakmayın zihnimin bir dalında da bu var
biz henüz küçük bir derneğiz ve gerçekten sınırlı kaynak henüz az sayıda olan gönüllülerle gerçekten de teyid edilmiş ihtiyaç sahiplerine elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz.
Milli eğitime yığılan çocuklar için bot ve montların okullardaki ihtiyaç sahiplerine ulaşamadan kamyonlarla Hatay sokaklarında satıldığı bilgisi sahadan gelirken elimizden geldiğince doğrudan ihtiyaç sahibine dokunarak teslim etmeye çabalıyoruz.
Ve bu çok zor sahadaki arkadaşlarımız için de zor, kendi imkansızlıklarımız içinde 50 liraları bulmaya çabalamak da zor
Bu ülke uyanmak zorunda bir noktada umarım geç olmadan ...
Yoksa delirmek işten değil zira aksi katlanılır olmaktan çok uzaklarda artık 

kendinize sağlam bakın blogcanlar hayat zor , güzel belki ama zor...