Merhaba Ben Uzmanamatör Meydan Okuma 1/16 Başlayalım

Ezgi mizin mahallemizde yaptığı bu etkinliklere bayılıyorum ve de sevgili zeynebin etkinliğini temel olarak etkinlik yapan aramızdaki etkileşimi tetikleyen hepinizi çok seviyorum .
Neden mi iletişim kurmak kalıcı birşeyler yapmak güzel oluyor .
Ezginin bloğundan detayları öğrenebilirsiniz :)

Haydi başlayalım bakalım bir yerinden tutalım ucu gelir eminim ki ve şu güneri yaşarken programımıza eklenecek bir meşgale daha üstelik keyifliler sutununa :)

1 . Belki aramıza yeni katılanlar vardır ya da olcaktır. Önce birbirimizi tanıyalım. 

Karantina döneminden önce neredeydin nasıl bir yaşam şeklin vardı, şimdi neredesin ne yapıyorsun, günlerini nasıl geçiriyorsun, neler değişti hayatında bu süreçte? 

Bir süredir buralardayım yayına şu an kapalı olan bloğumu düşünürsek 2009 dan beridir blog yazıyorum ve bunu severek yapıyorum .
Ben Hatice İnşaat Mühendisiyim mesleğimi çok çok seviyorum ve de yaptığım işlerle gurur duyuyorum.Yapmak istediklerimse ayrı hayal mevzusu . Kendi ofisim var korona bu işi epey baltaladı 2019 yılı zaten yönetmelik değişimleri ve dolar fırlayışlarıyla baltalanmıştı yani inşaat yanım epey kanıyor şu ara . Meslek dışında mesleğe yakın ikinci kolum olan Filografi sanatı ile ilgileniyorum , çok severek tablolar hazırlayıp tasarımları seve seve yapıyorum .Bu işten de para kazandığım için sanırım bu iş de meslek kategorisinde olabilir. Örgü örmeyi yeni öğrendiğim dikmeyi , kesmeyi biçmeyi ekip büyükmeyi yeni şeyler öğrenmeyi ayrıca çok seviyorum.
1. sınıfa başlayan bir oğlum var ki kuzum yazık ilk okula başlama deneyimi çok değişikliklerle devam ediyor evden eğitim meşakatli ama idare ediyoruz şükür ki .beni üzense oğlumun sınıf öğretmeni hiç bişey yapmıyor sınıf için. Diğer sınıf öğretmenlerinin yaptıklarını gördükçe ve duydukça daha çok üzülüyorum ama bu da benim oğlumun kısmeti herkes kendi kısmetini yaşar şu dönemde de sağlık olsun . Gerisi hallolacak inşallah.
Okullar kapandıktan sonraki pazartesi oğlumla ofise gittik pc ve iş için gerekli malzemelerimin taşıyabildiklerimizi oğlumu ofiste oyalamak için bulundurduğum etkinlik malzemelerini yüklendik eve geldik .O günden beri oğlum bir gün evden çıktı o da bizim arka taraftai ormana doğru , ben haftada bir çıkıyorum işleri bir güne sıkıştırdım proje almam ve rapor teslim etmem kaşe imza yapmam gerekiyor ayrıca da ofisimdeki çiçekler çokça ilgi bekliyorlar.Şu günleri atlattğımızda onların da ölmelerini istemem yıllardır baktığım çiçekler onlar ofisi ilk açtığım günden beri orda olanlar var .
Şu dönemde psikolojimizi ayakta tutmak çok çok önemli bence.Eşimin iş yeri de ara verdi o da bazı evrak işleri için haftada bir gün bazen çıkıyor geri kalan tüm zamanda evdeyiz.
Zor mu evet zor insan kendine kalmak istiyor bazen sessizce belki duvara bakmak bile isteyebiliyor. Arkadaşlarınıza sarılamamak sohbet edememek kafanıza göre sokaklarda dolaşamamak da ciddi üzüntü kaynağı bence .
Ama inanıyorum bu günler geçecek ve günü atlatmamıza bir artı madde eklediğiniz için sevgili blogcanlarım çok teşekkürler hepinize 
iyi ki varsınız sevgiler ...

Dipteki Not:Yukardaki resim bugün çivi çakma işini tamamlayıp da renk seçme aşamasına geçtiğim saat çalışmam o kadar heves ettim ki buna bir günde çaktım çivisini :)) bu etkinlik boyunca fotolarıyla sizi sıkabilirim :)